Soms kom je iets tegen en dan denk je " daar kan ik wel wat mee". Zo overkwam mij dat ook met deze klassieke fauteuil die duidelijk zijn sporen van het leven liet zien. Hij was half gestript van zijn bekleding en het losse kussen wat op de zitting hoorde was verdwenen.
Met wat fantasie en onderzoek op internet hoe hij eruit zou hebben gezien, durfde ik de uitdaging wel aan.
En wat is hij mooi geworden (al zeg ik het zelf)! De laatste hand wordt er binnenkort aan gelegd. Ik heb gekozen voor een combinatie van puur linnen en vilt en dat maakt het heel bijzonder. De uitstraling is puur en eerlijk, warm en aards.
Hoe het vilt eruit ziet, dat verklap ik nog even niet! We hebben het natuurlijk wel gemaakt van één van de schaapjes uit de kudde van Vonz.
Het zal weer moeilijk worden om van deze 'Dame', want 'hij' is een 'zij' geworden, afscheid te moeten nemen!
